Dagboek minilift, halslift en onderooglidcorrectie

Mijn dagboek van een minilift en halslift alsmede onderoogleden

Op het moment dat ik besloot om echt een halslift en minilift te laten doen wilde ik het zo graag en keek uit naar het moment van de operatie. Ik ben 52 jaar maar had toch voor mijn leeftijd erg veel rimpels. En de laatste 2 jaar is het helemaal hard achteruit gegaan. Dit zit in de genen en wordt niet beter door allerlei dure crèmes. Gezond leven doe ik al dus dan zit er maar een ding op als je je niet meer lekker voelt wanneer je in de spiegel kijkt of geconfronteerd wordt met foto’s. Een cosmetische operatie.

Maar dan moet je gaan kijken waar je dat uit wilt laten voeren en dat is nog niet zo makkelijk als je er helemaal niet bekend mee bent. Ik heb een tijdje onderzoek gedaan maar het is toch nog steeds iets waar men niet zo makkelijk over praat dus moeilijk uit te zoeken wie de beste is.

Nu was mijn geluk dat een aantal van mijn vriendinnen bij Martin Janssen een ooglidcorrectie hadden laten doen en dit er heel goed uitzag. Ik heb de knoop doorgehakt en heb een afspraak gemaakt. 4 weken later lag ik in de operatiekamer!

Dag 1:

Ik was helemaal niet zenuwachtig, sterker nog, ik keek er erg naar uit zelfs! Om half 11 die dag zat ik met een operatiejasje op de operatietafel. Overigens heel aardig personeel die goed uitleggen wat er gaat gebeuren. Na wat knip en plakwerk was het te opereren gebied afgebakend. De verdovings injecties vond ik helemaal niet pijnlijk. Een gek gevoel als je gezicht helemaal verdoofd is. Dan begint t snijden waar je totaal geen pijn bij voelt, je voelt alleen dat er wat gebeurt. Ik vond het 100% meevallen en zou het iedereen kunnen aanraden het zonder narcose te laten doen.

Na de operatie wordt je wat schoongemaakt en krijg je een elastische band om je hoofd, met wat gaasjes voor je oren. Je kunt al wel meteen zien (en voelen) dat je huid veel strakker staat, maar je hebt wel een heel dik hoofd vanwege de verdovingsvloeistof etc. En na een half uur ging ik alweer richting huis. De wonden schrijnden een beetje maar verder heb ik een goede dag gehad. Om de 2 uur had ik coldpacks op mijn gezicht en nek gelegd, dat voelde heel lekker.

Alleen de nacht was het een beetje lastig. Je moet met 2 kussens slapen en je kunt alleen maar op je rug slapen. Na wat paracetemolletjes verder viel ik gelukkig wel 2 uurtjes in slaap. Ook die nacht schrijnden de wonden een beetje maar goed te doen met paracetamol.

Dag 2:

Ik was natuurlijk heel benieuwd hoe het er s’morgens uitzag dus meteen naar die spiegel. Het viel enorm mee, een klein beetje blauw in mijn nek en een klein streepje blauw onder mijn ogen. Tevreden en geen pijn gelukkig. Die dag ging heel goed, wat geslapen, gekletst met mijn kinderen en wat vloeibaar voedsel gegeten. Geen pijn alleen jeuk en die heb ik bestreden met de coldpacks, dan neemt de jeuk een beetje af. Je kunt idd niet goed kauwen dus dat wordt de komende tijd soepjes en yoghurt! Omdat de nachten wat lastig zijn had ik een klein slaappilletje van mijn schoonzus gekregen. Nou heerlijk gewoon! Lekker 5 uur achter elkaar geslapen.

Dag 3:

Ik zag in de spiegel weinig verandering, dwz eigenlijk best goed dus. Het blauwe is nu van mijn nek naar mijn decolleté getrokken, maar voel je helemaal niets van. Ook zit er een bloedklonter in mijn wimper aan de linkerkant wat best irritant is want dan krijg je je ogen niet goed open. Ik heb voorzichtig geprobeerd het klontje met lauwwarm water en een gaasje op te lossen maar dat is nog niet zo makkelijk. Ik ben er maar verder afgebleven want ik heb uitdrukkelijk advies gekregen de hechtingen niet nat te maken. Ook koel ik deze dag nog om de 3 uur want de jeuk is er nog steeds bij vlagen. Die band om je hoofd is ook niet bevorderlijk voor de jeuk maar ik houd hem toch zo lang mogelijk om. De ok assistente had gezegd dat ik hem zo lang mogelijk om moest houden om het resultaat te optimaliseren.

Deze nacht ook weer veel wakker geweest en een paar paracetemolletjes genomen om te kunnen slapen.

Dag 4:

Mijn gezicht is vandaag iets minder gezwollen en wat pleisters in mijn nek laten los. Die heb ik er maar afgetrokken en zie dat de kleine wondjes mooi genezen. De bloedklonter in mijn oog zit er nog steeds maar die laat ik maar zitten ivm de hechtingen. Nog steeds geen blauwe verkleuringen in mijn gezicht te zien. alleen nog een beetje op mijn decolleté. Verder is het eten steeds een beetje makkelijker maar toch nog maar wel zacht voedsel. De huid voelt nog strak gespannen dus is het niet prettig je mond te ver open te doen. Deze dag doe ik wat licht huishoudelijk werk wat uitstekend gaat. De nacht is goed gegaan, ik heb 5 uur achter elkaar geslapen, heerlijk. Ik denk dat ik ook op mijn zij draai, want ik werd wakker zonder hoofdband en op mijn zij. Ik heb hem daarna maar wel weer snel aangedaan.

Dag 5:

Vandaag is het weer een stukje beter dan gisteren. Alleen zijn er wat kleine blauwe verkleuringen te zien onder mijn linker mondhoek.

Ik had zo’n jeuk vanmorgen op mijn hoofd dat ik toch mijn haar heb gewassen. Heel voorzichtig zonder de hechtingen nat te maken en het voelt heerlijk! Vandaag ook weer wat licht huishoudelijk werk gedaan en er kwam een vriendin langs om wat te kletsen, heel gezellig. De elastieken band begint wel lichtelijk te irriteren, dat elastiek kriebelt met vlagen heel erg maar dan doe ik hem gewoon even af.

Dag 10:

Mijn decolleté is blauw verkleurd de afgelopen dagen, maar verder verloopt de genezing vrij goed. Het irritantste is de jeuk die ik nog steeds af en toe koel, dan neemt de jeuk een beetje af. Ik kan steeds beter eten maar echt vlees waar ik goed op moet kauwen mijd ik nog, dat doet nog pijn. Onder mijn ogen geneest t ook steeds beter.

Dag 14:

Ik ben even langs de plastisch chirurg geweest want mijn littekens achter mijn linkeroor doen een beetje zeer en er komt wat vocht uit. Het was een klein beetje ontstoken en moest elke dag met de douchekop de littekens schoonspoelen. Dat heeft ongeveer nog 3 weken geduurd voordat dat weer genezen was.

9 weken verder:

Ik kan wel zeggen dat ik heel tevreden ben met het resultaat. Niemand die het ziet, het is wel dat mensen zeggen dat ik er goed uitzie. Er zijn wel wat mensen die t wisten en die vinden het resultaat verbluffend! Het enige lastige is dat ik af en toe nog wel jeuk heb aan de littekens en een wat gevoelloos gezicht. Kortom, diegene die t overweegt, het is echt de moeite waard!