De totale bodylift van Leona

Aangenaam: de nieuwe Leona
Leona van Drecht viel 68 kilo af en onderging een totale bodylift

Leona van Drecht uit Almere weegt op dit moment 84 kilogram. Met haar 1,65 hoog blaakt ze van gezondheid. Ze heeft nog één operatie te gaan: volgend jaar worden haar benen gelift en zal ze nog een paar kilo huid verliezen. Pas dan is ze helemaal perfect. Maar ook nu al is ze beretrots op haar lichaam. En dat is wel eens anders geweest.

Een levenlang diëten

We nemen een stapje terug in de tijd en gaan ruim drie jaar terug. Het is 2002 en Leona weegt 166 kilo. Een totaal andere vrouw, van binnen, maar ook van buiten.

Leona: “Ik ben altijd stevig geweest. Als pasgeboren baby woog ik 10 pond en kwam ik een maand te laat op deze aardbol terecht. Alsof ik wist wat me te wachten stond: een levenlang van diëten.
En dat terwijl ik als kind een slechte eter was. Ik werd zwaarder en zwaarder en, je raadt het al, werd flink gepest. Elk dieet is door mij uitgeprobeerd. Als ik tien kilo afviel, kwam er net zo makkelijk weer twintig bij.
Het jojo-effect kreeg mij in zijn greep en ik was ten einde raad. Gelukkig had ik een lieve verloofde, Ronald, die mij letterlijk door dik en dun steunde. En toen ik in 2003 166 kilo woog, besloot ik een maagband te nemen.
Ik kende de risico’s, wist dat er allerlei mogelijke complicaties waren. Maar voor mij leek het de enige oplossing.”

Die maagband zit anno 2005 nog netjes bij Leona op dezelfde plek. Het was het begin van een nieuw leven. Maar geen nieuw leven dat zomaar kwam aanwaaien…

Het begin van een nieuw leven

“Ben je klaar voor je nieuwe leven?”, vroeg de arts van de Belgische kliniek vlak voor Leona onder narcose ging. Ze was er klaar voor. Of eigenlijk: ze moest wel, want haar gewicht bedreigde haar met haar leven.

Gelukkig was Ronald bij haar, dezelfde steun en toeverlaat die voor de € 7.000,- die de operatie moest kosten, had gezorgd. Ronald: “Voor dit soort beslissingen moet je met zijn tweeën zijn. Wij hebben elkaar in ieder geval hard nodig gehad. En nog. Bovendien kun je er dan later ook samen gelukkig op terugkijken en die tijd is nu aangebroken.”

Twintig keer kauwen

Nadat de maagband geplaatst was en Leona al een flink aantal kilo’s was afgevallen, kwam SBS6 met de vraag of ze Leona’s doen en laten mochten filmen. Leona was inmiddels gewend aan een leven met een maagband.

“Je gaat totaal anders eten. Een cracker kan soms al te veel zijn. Een broodje lukt vaak niet en komt er weer uit. Mijn maag is zo klein en gevoelig geworden, een boterham snijd ik in zestien stukjes en op elk stukje word door mij twintig keer gekauwd voor ik het doorslik. Je leert wat wel en niet kan en dat is voor iedereen anders.
Ik kan best een glas wijn drinken, maar daar moet dan wel een glas water bij. En ik heb één keer de fout gemaakt te veel te eten en toen heb ik uren op bed gelegen. “Raak me niet aan”, zei ik tegen Ronald, “ik zit propvol.” Niet dat ik echt veel had gegeten, waarschijnlijk een broodje of zo. Maar je maag is zo klein geworden, die verdraagt dat niet meer.”

Een jaar later, 75 kilo lichter

Eind 2003 is Leona 75 kilo afgevallen. En toen diende het volgende probleem zich aan: meters huid die geen nut meer hadden.

“Voorheen zat ik opgesloten in een te groot lichaam, nu zat ik opgesloten in een lichaam met slappe zakken huid eraan vast. Onder mijn armen hingen tientallen centimeters huid, net als aan mijn billen, mijn borsten, mijn buik en mijn benen.
Ik was dan wel van maatje 62 naar maatje 46 gegaan, maar onder mijn kleding verstopte ik nog een heel gedeelte van mijn lichaam dat ik niet meer nodig had.
We belden met onze verzekeringsmaatschappij in de hoop dat er iets geregeld kon worden. Maar de man aan de andere kant van de lijn vertelde me dat ik eerst nog eens twintig kilo af moest vallen. Ik stortte in. Vertel jij maar hoe het verder ging, Ronald.”

Nog twintig kilo eraf?

Ronald: “Ik zag mijn lieve sterke vrouwtje voor mijn ogen neervallen en nam de telefoon van haar over. “Wat heb jij gezegd dat mijn verloofde hier voor mijn ogen neervalt?”, vroeg ik de man aan de andere kant van de lijn.
Hij verklaarde opnieuw wat zijn eis was. We waren verbijsterd. Twintig kilo? Dat was zo’n beetje het gewicht van de overtollige huid die ze meedroeg! Gelukkig lukte het me om een afspraak te maken en een week later werd de eis ingetrokken.
Leona zou een buikwandcorrectie krijgen. Maar de ene buikwandcorrectie is de andere niet en daar zouden we snel achter komen.”

Mijn lichaam hing er als een teleurstelling bij.

Een week lang verbleef Leona in een kliniek in Blankenbergen voor ze tevreden naar huis ging.

“Ik vond dat het er mooi uitzag. Maar eenmaal thuis begon mijn buik meer op een bal te lijken. De bal werd steeds groter en vertoonde hier en daar gaten. Na veel op en neer gebel werd ik naar Nijmegen gestuurd; de arts daar schrok zich dood.
Met enorme injectienaalden probeerden ze het ontstekingsvocht uit de wond te zuigen. Gelukkig kwam dat uiteindelijk allemaal goed. Ik was tevreden met mijn platte buik en de wond genas. Dat was dat. Dacht ik. Maar ook de rest van mijn lichaam hing er als een teleurstelling bij.
SBS6 attendeerde mij op het Boerhaave Medisch Centrum. Daar zouden ze me misschien verder kunnen helpen. Ik maakte een afspraak met dokter Martin Janssen, de man die mijn leven weer kleur zou geven.
Een paar dagen later stond ik poedelnaakt in zijn praktijk. Ik dacht dat hij alleen naar mijn borsten zou kijken maar hij tekende met een stift mijn hele lichaam onder. Mijn navel bleek los te zitten en mijn buik was niet goed gehecht. Ook op mijn billen en benen tekende hij erop los. “Dat krijg ik nooit vergoed”, kermde ik. “Als ik goedkeuring krijg van de directie, hoef je hier niets voor te betalen. Je hebt dit verdiend.”

Meisje, het gaat helemaal goed komen.

Leona vloog dr. Janssen om zijn hals. Nog steeds krijgt ze tranen in haar ogen.

“Dit zijn tranen van geluk, hoor. Dr. Janssen heeft mijn leven gered en dat begon op dat moment. Hij zou me dezelfde dag nog opbellen om te vertellen of het wel of niet door zou gaan.
Om negen uur hadden we nog niets gehoord en Ronald en ik zeiden tegen elkaar: “Het zal wel niet doorgaan.” We waren gewoon enorm sceptisch geworden en geloofden niemand meer. Hoe goed het ook klikte met dr. Janssen.
Maar een paar minuten later hoorde ik hem aan de andere kant van de lijn zeggen: “Meisje, het gaat helemaal goed komen.” En zo voelde het ook. Eindelijk had ik een specialist gevonden die zich mijn lot aantrok. Eindelijk kon ik me vol vertrouwen aan iemand overleveren.
Nog geen twee weken later werd ik wakker uit de narcose, waren mijn borsten en billen gelift, waren mijn buikspieren aangetrokken en was mijn buik gecorrigeerd, hadden mijn benen een liposuctie ondergaan en stapte ik als een mummie helemaal ingepakt bij Ronald in de auto op weg naar huis.
En weet je wat het gekke was? Ik had bijna nergens last van. Het goede gevoel dat ik bij dr. Janssen had werkte door. Die man is zo zacht en lief, het lijkt net of zijn operaties daardoor ook zacht en lief zijn.
Een week later, toen ik terugkwam voor controle en hij het verband voor de passpiegel van me af rolde, kon ik mijn ogen niet geloven. Mijn borsten staken fier vooruit (van cup H naar cup E), mijn billen, die 6,5 kilo lichter waren, zaten precies op de goede plek en ik had zelfs een wespentaille!

Was ik dat?”

Nog een cadeautje van dr. Janssen

Dat was Leona. Een nieuwe Leona welteverstaan. En tijdens het eindfeest dat speciaal voor haar door SBS6 en Ronald was georganiseerd, vroeg Ronald de nieuwe Leona ten huwelijk. Dr. Janssen was er ook, samen met vrouw en kinderen, en die had nog een heel speciaal cadeautje voor Leona: een gratis armlift en liposuctie van de bovenbenen.

Leona barstte opnieuw in tranen uit. Was het sprookje dan nog niet afgelopen? Op donderdag 16 juni maakte Leona zich op voor de vierde operatie. “Deze was best heftig, een armlift is niet de minst pijnlijke operatie. Maar wie wil er nu met vleermuismouwen door het leven?”

Eindelijk een normaal leven

Leona ging van 166 naar 84 kilo en kreeg een complete bodylift cadeau. Samen met haar man Ronald gaat ze nu drie keer per week naar de sportschool. En dokter Janssen zit voor altijd in haar hart.